فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 6، شماره 1، بهار 92 ، شماره پی در پی 19

تأثیرپذیری ابن حسام خوسفی در قصیده و غزل، از شاعران سبک خراسانی و عراقی

صفحه (0 - 0)
رحمان ذبیحی،الیاس نورایی،یونس جلوداری
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
یکی از زمینه and not;های مهم شناخت سبک هر شاعر بررسی تأثیرپذیری او از شاعران متقدم است. در تاریخ ادبیات ایران هر چه از آغاز شکل and not;گیری ادب فارسی میگذرد تأثیرپذیری شاعران از سبک گویندگان پیشین بیشتر هویدا میشود. این امر در شعر قرن نهم با توجه به بازماندن شعر فارسی از نوآوری و نوزایی و رکود نسبی حاکم بر بازار ادبیات و در نتیجه توجه بیش از پیش شاعران به طرز سخن پیشینیان، بسیار چشمگیر و گسترده میشود. ابن حسام خوسفی(م: 875) شاعر برجسته و شیعه and not;مذهب قرن نهم، از جملۀ شاعرانی است که در سبک سخن خویش به ویژه در قالب قصیده و غزل به استقبال و اقتفای شاعران سبک خراسانی و سبک عراقی رفته است و بخش بزرگی از خلاقیت هنری وی از رهگذر این امر مجال بروز یافته است. بررسی میزان و شیوۀ تأثیرپذیری شاعر از اسلوب سخن شاعران متقدم موضوع پژوهش حاضر است. این پژوهش نشان میدهد که یکی از دل and not;مشغولیهای اصلی ابن and not;حسام در سبک شاعری خویش، تأمل و تعمق پیوسته در دواوین شاعران برجستۀ پیشین چون رودکی، فردوسی، ناصر خسرو، مسعود سعد، خیام، سنایی، انوری، ظهیر فاریابی، خاقانی، نظامی، عطار، کمال and not;الدین اسماعیل، مولوی، فخرالدین عراقی، سعدی، حسن کاشی، خواجو، سلمان،حافظ و کاتبی نیشابوری بوده است و اثرپذیری وی بیشتر در زمینۀ وزن و قافیه و ردیف،مضمون و گاه درج اشعار آنان در ضمن شعر خویش است. نتایج این تحقیق مربوط به قصائد غزلیات ابن حسام است و مثنوی خاوران نامه او منظور نشده است.

کلمات کلیدی
ابن حسام خوسفی , شاعران سبک خراسانی و عراقی , تأثیرپذیری , زمینه های تأثیر پذیری